W 1956 r. holenderski badacz Jakob Presser wprowadził do naukowego obiegu pojęcie egodokumentu, uznając iż jest to źródło o charakterze osobistym ujawniające osobowość autorów. Z czasem obok dzienników, pamiętników, listów pojęciem tym określano także testamenty czy zeznania przed sądem. Wydawnictwo Brill od lat specjalizuje się w edycji książek poświęconych egodokumentom, czego dowodem jest seria „Egodocuments and History” zapoczątkowana przez Rudolfa Dekkera i Arianne Baggerman a obecnie kierowana przez Michaela Mascucha i Michaëla Greena.
W tym roku powołano radę wydawniczą, której zadaniem jest promowanie badań egodokumentalnych. W jej skład weszli historycy i literaturoznawcy z kilku uniwersytetów europejskich, m.in. profesorowie François Joseph Ruggiu z Sorbony, Claudia Ulbrich z Freie Universität w Berlinie czy Peter Burke z Cambridge. W tym gronie znalazł się także prof. Stanisław Roszak z naszego Wydziału. Gratulujemy!
Redaktorzy i członkowie Rady zachęcają do zapoznania się z założeniami serii i przesyłania propozycji publikacji na temat szeroko rozumianego piśmiennictwa przestrzeni prywatnej: https://brill.com/display/serial/EGDO?contents=about